-
1 jednać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jednać się
-
2 jednać
(-am, -asz); z-; vt jednać sobie kogoś — to win sb over* * *ipf.lit.1. (= godzić) reconcile.2. (= zjednywać) jednać sobie kogoś win sb for o.s.ipf.lit. jednać się z kimś (= godzić się) make (one's) peace with sb, become reconciled with sb; ( łączyć się) unite; jednać się z Bogiem rel. make peace with God.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jednać
-
3 godzić się
vr( jednać się) perf; po- to become reconciledgodzić się (zgodzić się perf) na coś — to agree lub consent to sth
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > godzić się
-
4 jedna|ć
impf Ⅰ vt książk. 1. (zdobywać) jednać sobie popularność/zwolenników [osoba] to win a. gain popularity/to attract followers (wśród kogoś among sb)- jednać sobie przychylność ludzi a. ludzką przychylność to win people’s favour- jego bezpośredniość jednała mu szacunek his straightforwardness won him respect ⇒ zjednać2. (godzić) to reconcile [ludzi] ⇒ pojednać Ⅱ jednać się to be reconciled (z kimś with sb) ⇒ pojednać się■ jednać się z Bogiem to be reconciled with GodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jedna|ć
-
5 g|odzić1
impf Ⅰ vt 1. (jednać) to reconcile (kogoś z kimś sb with sb)- godzić zwaśnione strony to reconcile the feuding parties ⇒ pogodzić2. (łączyć) to combine (coś z czymś sth with sth)- godzić pracę z wychowywaniem dzieci to combine a career with bringing up children- godzić sprzeczne elementy w jedną całość to combine conflicting elements together a. into a single whole- jak ty godzisz te dwie role? how do you reconcile those two roles? ⇒ pogodzić3. przest. (zatrudniać) to hire- godzić kogoś do robienia czegoś to hire sb to do sth- godzić kogoś na gosposię to hire sb as a housekeeper ⇒ zgodzićⅡ godzić się 1. (jednać się) to be reconciled, to make up (z kimś with sb)- oni zawsze od razu się godzą they always make up right away ⇒ pogodzić się2. (łączyć się) to be combined (z czymś with sth)- to się nie godzi z powagą chwili it doesn’t befit the solemnity of the moment3. (przyzwalać) to agree (na coś to sth)- godzić się z czyimś postępowaniem to go along with sb’s behaviour- nie można godzić się, żeby za nas decydowali we can’t allow them to decide for us- nie gódź się na to! don’t agree to it! ⇒ zgodzić się4. (akceptować) to reconcile oneself, to be resigned (z czymś to sth)- godzić się z myślą, że… to reconcile oneself to the thought that…- godzić się z losem to resign oneself to one’s fate ⇒ pogodzić się5. przest. (zatrudniać się) to take a job- godzić się do sprzątania to take a cleaning job- godzić się na pokojówkę to take a job as a maid ⇒ zgodzić sięⅢ godzi się v imp. przest., książk. to befit książk.- nie godzi się tak traktować ludzi it ill befits you to treat people this way- czy godzi się tak postępować? is it right a. fitting to act like this?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > g|odzić1
-
6 godzić
1. (godzę, godzisz); imp gódź; perf po-; vt( doprowadzać do zgody) to reconcile2. vigodzić w czyjeś prawa/interesy — to threaten sb's rights/interests
* * *ipf.1. (= jednać) reconcile.2. (= łączyć) reconcile, square ( coś z czymś sth with sth); godzić pracę z nauką reconcile work and study; godzić ogień z wodą reconcile two opposites.3. (= celować) aim (w kogoś/coś at sb/sth) ( z czegoś with sth).4. (= trafiać, uderzać) hit, strike (w kogoś/coś sb/sth); godzić na czyjeś życie threaten sb's life; godzić w czyjś honor be an insult l. affront to sb, insult l. affront sb.5. przest. (= najmować) hire, take on (do kogoś/czegoś to work for sb/do sth).ipf.1. (= jednać się) be l. become reconciled ( z kimś with sb).2. (= zgadzać się) agree ( na coś to sth) ( z czymś with sth); godzić się na ciężkie warunki accept difficult conditions; godzić się z czymś come to terms with sth; godzić się z losem be resigned to one's fate.4. przest. (= najmować się) hire on ( do czegoś as sb l. to do sth).5. lit. (= wypada, należy, wolno, trzeba) be suitable l. proper l. fit(ting); to się nie godzi it is unseemly, it it not proper.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > godzić
См. также в других словарях:
jednać się – pojednać się z Bogiem — {{/stl 13}}{{stl 33}} podniośle: spowiadać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pojednał się z Bogiem dopiero w obliczu śmierci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednać — ndk I, jednaćam, jednaćasz, jednaćają, jednaćaj, jednaćał, jednaćany 1. książk. «usposabiać kogoś do siebie przychylnie, zapewniać sobie czyjeś względy; pozyskiwać, zjednywać» Jednać sobie popleczników, zwolenników, popularność, przychylność,… … Słownik języka polskiego
godzić się – pogodzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dochodzić do zgody, porozumienia z kimś; jednać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Godzić się z przyjacielem po kłótni. Pogodzili się wreszcie po dziesięciu latach. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przepraszać się – przeprosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} godzić się ze sobą, jednać się, wybaczać sobie wzajemnie urazy i winy; przepraszać wzajemnie jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kłótni długo się przepraszali. Przeprosić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojednać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pojednywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jednać się – pojednać się z Bogiem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… … Słownik języka polskiego
Bóg — II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, C. Bogu, W. Boże, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} w religiach monoteistycznych: niewidzialna, wieczna, wszechmogąca, niczym nieograniczona, istniejąca sama z siebie istota nadprzyrodzona, będąca przedmiotem kultu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednanie — ↨ jednanie się n I rzecz. od jednać (się) … Słownik języka polskiego
